-Get your filthy paws off my fur! [SPT] [OPEN]

De lucht was donkergrijs bewolkt. Af en toe waren er wat wittere wolkjes te zien, maar door de ijskoude snijdende wind werden deze direct weer weggeblazen. Over het koude sneeuwlandschap van de Poleclan lag een lichte mist waardoor je niet veel kon zien. Niet dat je sowieso al iets kon onderscheiden, de witte, poederige sneeuw had alles bedekt. De grote ijsheuvels die maakten dat je de lucht van het land kon onderscheiden torenden hoog boven al het andere uit, en glinsterden diep en mysterieus in het waterige zonlicht. Het water van de ijsrivier golfde en kabbelde rondom de hoge heuvels -bijna bergen- en af en toe kon je met ijs bedekte stenen van de grote waterval naar beneden zien storten. Op een van die ijsheuvels kwam plotseling een stralende, gouden poes aanlopen. Ze schudde de sneeuw van haar rug af, waardoor haar vacht extra opviel. Het was Dawnstar, de nieuwe leader van de Poleclan. Haar ijsblauwe ogen glinsterden vol moed, maar ook onheilspellend toen ze haar ijzige blik over haar territory liet glijden. Hm. Op het eerste gezicht geen indringers vandaag. dacht de gouden poes, en kort snoof ze de koude lucht op, als een minachtend gebaar. Niet dat veel katten zich op dit territorium zouden wagen. De ijskappen, door de katten de 'pole caps' genoemd, omringden het hart van de Poleclan territories en het was uiterst gewaagd om zonder ervaring over de gladde gletsjers te lopen. Je kon in de diepte storten, opgegeten worden, doodvriezen, verdrinken, et cetera. En dat was nog niet eens de hoofdreden waarom katten zich hier niet waagden. Zelfs de Moon- en cliffclan, de enige twee clans die Dawnstar ook maar een beetje respecteerde, -niet dat ze een clan behalve die van haar überhaupt zou helpen- moesten zeer oppassen voor haar machtige, gespierde warriors. Dawnstar zelf was de krachtigste en meest gespierde warrior van de Poleclan -ook sterker dan de sterkste kater, haar deputy Brokenwing- en was zeer gevreesd bij de andere clans. Ze kon alleen niet goed jagen, maar dat kwam voornamelijk omdat ze niet had opgelet bij de lessen van haar mentor. Ze was slim, maar soms iewat lui als het ging om jachttechnieken. Maar, haar warriors deden het jagen wel. Daar hoefde ze zich niet al teveel zorgen over te maken. De zon brak langzaam door, en Dawnstar ging zitten op de top van de heuvel, waar de zon het sterkst was. Ze dacht aan de verscheidene moederkatten die kits hadden gekregen. Kits... Misschien zou ze ze later zelf wel eens willen. Maar dan wel van een leuke kater, ofcourse. Ze dacht na. Haar eerste keus zou natuurlijk uitgaan naar haar deputy, Brokenwing. Hij was sterk, -niet zo sterk als zijzelf, maar toch niet slecht- en best knap. En een goede vriend van haar. Misschien hij ooit. Maar wat boeide het ook. Ze draaide zich met een ijzige blik in haar diepblauwe, onheilspellende ogen om. Ze had iemand geroken... Waarschijnlijk was het Poleclan. Maar heel misschien een andere clan, dat zou ook kunnen.

[OPEN]
[SPT]
liefst Poleclan

Daar stond hij nu midden in Poleclanterratorium. Jij muizenkeutel!Ik zou naar het camp lopen maar ben gewoon doorgelopen!Graytail liet zijn eerder gevangen muis vallen en begroef die in de laag sneeuw.Hoe komt de Poleclan hier aan prooi?Vroeg hij zich af.Plots zag hij een gouden poes staan in de sneeuw.Dawnstar...Nu moest hij echt maken dat hij wegkwam.Gelukkig had hij de wind in zijn gezicht en kon de poes hem niet of amper ruiken.Graytail had het geluk dat de poes zich niet naar hem had gekeerd. Deed ze dat nu wel dan was hij de pineut en viel ze hem aan,en dan zou hij de cliffclan in groot gevaar brengen,dan wagen ze het mischien ons camp aan te vallen,of erger, ons terratorium over te nemengraytrail schudde die gedachtte van zich af. Graytail sloop naar de dichtsbijzijnde sneeuwheuvel en bleef vanaf daar wachten tot de poes weg zou gaan...

Dawnstar snoof nog een keer. Ja, ze had het echt goed. Er was hier een kat in de buurt. Met een grom in haar keel draaide ze zich met een ruk om, waardoor de poedersneeuw van haar vacht af dwarrelde. Wie was hier zo dom om haar rust te verstoren? Met een minachtende snuif trippelde ze in de richting van de geur die zeker geen Poleclan was. Darn it, ga me nu niet vertellen dat er indringers hier rondsluipen? geïrriteerd spuugde ze wat haren in de sneeuw. Ze zou die indringers duidelijk maken dat er met Poleclan niet te sollen viel! De sneeuw stoof op toen ze haar snellere sneeuwpas inzette. Het was een aparte pas waardoor je gemakkelijk door de sneeuw kon rennen, en elke Poleclan apprentice moest hem vroeg of laat geleerd krijgen. Ze nam een sprong, en landde aan de overkant van het bevroren sneeuwbeekje. Met enkele stappen was ze op de top van een kleinere sneeuwheuvel. Onder haar zat een grijze kater. Dawnstar wist een grom net te onderdrukken. Dit was de Cliffclan warrior Graytail. Ze had hem ooit op een gathering gezien, daardoor wist ze zijn naam. Ze sprong van de heuvel af, en landde vlak voor de neus van de kater terwijl sneeuw opvloog door de plof waarmee ze was neergekomen. Ze keek de grijze kater aan met een ijskoude, onbarmhartige blik in haar blauwe ogen. 'Mag ik vragen wat jij hier doet, op mijn territorium?' haar stem klonk scherp en hoog als splinterend ijs, en haar blik werd zo mogelijk nog strenger toen ze op de warrior neerkeek.

Graytail schrok op van de scherpe stem van Dawnstar.'Mag ik vragen wat jij hier doet, op mijn territorium?'. Graytail keek de goude poes een paar tellen aan en wist niet wat hij moest zeggen.'Oké, ze geloofd vast nooit dat ik te ver ben gelopen, al is dat de zuivere waarheid.Hoe pak ik dit aan?'.Graytail zei met zijn hoofd naar beneden hangend:''Nou eehhmm.. Je geloofd deze stomiteit van mij vast nooit. Maar eehm.. Ik ben tever gelopen''.Graytail wist dat ze het noot zou geloven, en dat ze hem mischien zelfs aan stukken zou scheuren. Graytail zette het op een lopen, maar zag hoe moeilijk het was door de sneeuw te struinen. Als Dawnstar hem achterna kwam, zou ze hem zeker inhalen.''Shit! Waarom rende ik weg? Nu word ik mischien gevangen genomen!,Of word ik later herrinerd aan dit gevecht met een paar littekens.Graytail was een dappe formidabele warrior, en zelf Deputy van de Cliffclan. Maar hij wist dat hij niet moest tweifelen aan Dawnstars kracht. Deze poes zou je niet graag in de hitte van de strijd tegen komen. Maar het was nu te laat. Het enige wat Graytail nu nog kon doen om zich uit de brand te helpen was wegstormen door de dikke laag sneeuw...

Graytail boog zijn kop, en mauwde; ''Nou eehhmm.. Je geloofd deze stomiteit van mij vast nooit. Maar eehm.. Ik ben tever gelopen' Dawnstar keek met een opgetrokken wenkbrauw naar de grijze kater. Wat voor een idioot excuus was dit nu weer? Voordat ze iets kon antwoorden, draaide de grijze kater zich om en sprintte weg. De gouden poes gromde vol afkeer. Alleen lafaards liepen zo snel weg! Ze zuchtte vermoeid en geïrriteerd, als deze stomme haarbal weg zou rennen zou hij al helemaal niet weggaan van haar territorium. Oké dan maar. Dawnstar sprong naar voren en sprintte naar de grijze kater toe. Hij liep niet slecht, dat moest ze toegeven, maar hij had echt geen idee hoe je met deze sneeuw zou moeten werken. Na een korte wedstrijd had ze hem ingehaald, en hijgend sprong ze voor zijn neus. 'Stom muizenbrein! Je rent verdorie de verkeerde kant op. Als je slim bent en snel van mijn territory af wilt, moet je oost.' Ze wenkte met haar rechteroor in de richting waar het Cliffclan territory lag. Ze sloeg haar nagels uit, diep in de witte sneeuw. 'Je hebt nu een keuze. Óf je gaat direct naar je eigen territory terug en we praten er niet meer over, óf ik stuur je erheen met nog wat verwondingen als aandenken.' Met koud vuur in haar ogen keek ze de kater aan.

Graytail schrok van de ijzige stem en het koude vuur in de ogen van Dawnstar toen ze zei''Je hebt nu een keuze. Óf je gaat direct naar je eigen territory terug en we praten er niet meer over, óf ik stuur je erheen met nog wat verwondingen als aandenken.''. Graytail keek de poes ijzig aan en siste ''Michien geloofde je me niet!Maar ik weet dat het de zuivere waarheid is! Ik ben een echte dromer en loop zo ergens heen zonder het te merken! Laatst was ik nog op het suncla... Dat ga je toch horen op de grote vergadering! En ik een Muizenbrein? Wauw, ik had toch echt iets beter verwacht van de ''Poleclan''Hij draaide zijn neus richting het oosten en zei op een schijnheilige toon''De mazzel!'' Hij stapte met zijn staart in de lucht de sneeuw door naar het oosten.Argg nu vind ze de Cliffffclan meteen weer een accociaal type, Nou ja. Wie mij uitmaakt voor idioot en muizenbrein uitmaakt krijgt de volle laag!Dacht hij

~~Srry falend topic xD

''Michien geloofde je me niet!Maar ik weet dat het de zuivere waarheid is! Ik ben een echte dromer en loop zo ergens heen zonder het te merken! Laatst was ik nog op het suncla... Dat ga je toch horen op de grote vergadering! En ik een Muizenbrein? Wauw, ik had toch echt iets beter verwacht van de ''Poleclan'' zei Graytail. Dawnstar snoof, en keek met geheven kop op hem neer. 'Gee, je bedoelt te zeggen dat je nog nooit van de geruchten over Poleclan hebt gehoord?' licht spottend sprak ze de laatste woorden uit. Het gerucht ging dat de koude sneeuw en het ijs over de territories lag de harten en aderen van de Poleclan warriors had gekoeld. 'De geruchten dat je geen hulp kan verwachten van ons, daar doel ik op.' De geruchten waren nog waar ook, de Poleclan was altijd al jaloers geweest op de vele prooi die er in de gebieden van de andere clans rondliep. Hierdoor probeerden Poleclanners voortdurend de gebieden van de anderen in te pikken, en anderen te vermoorden voor meer territory. Het was een slechte gewoonte, maar het was een gewoonte waar ze maar niet vanaf konden komen. ''De mazzel!'' riep Graytail, en hij deed al een paar stappen naar het oosten. 'Doe voorzichtig, anders val je in het ravijn.' waarschuwde Dawnstar droog, redelijk ongeïnteresseerd. Het was niet gewoon voor haar om anderen te waarschuwen voor een komende dood, maar aangezien haar neef in het ravijn was gestorven wou ze toch liever niet dat zoiets opnieuw gebeurde. Zelfs als het een vijand was. Ze vond het wel vermakend om haar vijanden gemarteld te zien worden, maar het ravijn, daar had ze haat aan.

-Haha np :3

Alsof ''ik'' zo snel in een ravijn val! Ik leef in de cliffclan,komop! Op dat moment voelde Graytail geen ondergrond meer bij de poot die hij wou neerzetten, en hij sprong met een kreet achteruit. Door de diepe sneeuwlaag was het ravijn bijna onmogelijk op te merken vanaf de rand...Ehnn... Wat ik net zei... Zie je nou wel?? Ik merkte het gewoon hoor!Acht idioot dat je bent.Siste Graytail stil in zichzelf. Graytail voelde zichzelf zo klunzelig en stom tegenover Dawntar.Dawnstar, het spijt me zeer dat ik in uw terratorium ben gekomen ,maar je hoeft me niet voor ''schut'' te zetten tegenover de Starclan.Graytail had zo de pest een deze poes. Normaal was hij een Loyale als zowel Royale zachtmoedige warrior, voor niets en niemand bang. Maar hier in de sneeuw, voelde hij zich onveilig en onbeschut.Nou bedankt voor de waarschuwing, maar ik ga er maar een vandoor. ''Aju!'' Hij stapte weg langs het ravijn door de paksneeuw op weg naar het Cliffclanterratorium...

Dawnstar, het spijt me zeer dat ik in uw terratorium ben gekomen ,maar je hoeft me niet voor ''schut'' te zetten tegenover de Starclan. zei Graytail. Dawnstar snoof verachtelijk. 'Luister, het is al goed, als je nu weg gaat praten we er niet meer over. Maar, waarom zou ik me door die starclan laten tegenhouden? Het zijn toch maar dode voorouders.' Het was niet zo dat Dawnstar de starclan niet respecteerde, maar ze was absoluut niet bang voor haar voorouders. Graytail keek even bangig naar het ravijn wat diep onder de sneeuw lag. Dawnstar rolde met haar ogen. Gee, ze had hem nog zo gewaarschuwd... Nou bedankt voor de waarschuwing, maar ik ga er maar een vandoor. ''Aju!'' zei Graytail, waarna hij wegstapte. Dawnstar keek hem even wantrouwig na, maar haalde haar schouders op en deed al een stap naar achter, naar haar eigen territory. 'Mooi. Laat je hier niet meer zien.' Ze snoof kort de koude lucht op, en wachtte totdat de grijze warrior naar zijn eigen territory was gekomen, daarna trippelde ze terug naar de rots waar ze zonet nog opzat.

-Einde topic- :3